Haydi Parla!
Bazen dilimin ucuna kadar geliyor kelimeler… Hatta çırpınıyor dudaklarımın arasından kaymak, kendini göstermek için. Fakat o kadar kibirli bir gururum var ki, burnu yerden düşse almıyor. Garip şu insanoğlu. Mutlu olmak için her imkana sahipken, bazı şeyleri ertelemek adına yapmadığı fedakarlık kalmıyor, uzun dönemde mutluluğundan bile vazgeçebiliyor haliyle…
Herkes aynı şansı elde etmez asla. Her ne kadar kadın-erkek eşit diye yakarsalar da, insanların isteyip de yapamadığı şey yok deseler de, olmuyor işte. Herkesin bir yıldızı var gökyüzünde; kimisi daha parlak diğerlerine göre. Sorun ne mi? Sorun; elindeki ile yetinememek. Sorun; isyankar davranıp pesimist olmak. Sorun; sensin aslında. Senin düşüncelerin.
Fiziksel kusurların olabilir, sesin güzel olmayabilir, dans edemiyor olabilirsin, kıvrımların olmayabilir, saçların şekilsiz olabilir, mühim olan; kendinle barışık olabilmen.
Nelerle karşılaşıyoruz gün geçtikçe hayatımızda. Deli gibi, insanların iyiliği için hiç durmadan çırpınan insanlar var, kimileri ‘’büyüyünce vazgeçersin’’ diyor onlar için; ama asla vazgeçmiyorlar.. J Kimileri var; ‘’Ben mutsuzsam herkes mutsuz olsun!’’ diye ezip geçiyor herkesi. Hepimizin iyi ve kötü huyları var, artıları eksilerimiz var… Aynı zamanda hepimizin içinde bir havaifişek de var, patlamayı bekleyen. Tıpkı Katy Perry’nin dediği gibi…

Yorumlar
Yorum Gönder