Asla Inanmaktan Vazgeçme!
Blog yazmaya başladığımda, ilk yazım Glee ile ilgiliydi. Hatta, varolan blogumu kapattıktan sonra rahattım, kendimi ifade ederken defter kullanıyordum vesaire, arkadaş çevresinde çok konuşuyordum belki gündelik konularla ilgili, ama idare ediyordum, ta ki Glee beni ziyadesiyle etkileyip bir blog açtırıncaya kadar... Bugün yine bu tarz bir etkiyle uzun bir aradan sonra tekrar yazıyorum, ve yine etki aynı: Glee. Ne var bu kadar büyütecek diyenler oluyordur mutlaka. Uzun uzadıye anlatmayacağım zira ilk blogumda konuyu yeterince uzatıp sakız yapmıştım çekiştire çekiştire. Şimdi tekrar aynı şeyleri yapmak kendimi tekrarlamak olacağından, direkt olarak konuya giriyorum. Bugünkü ilham kaynağım, Rachel'ın Don't Stop Believin' Solosu. Eh, Glee'nin 1. sezonundan beri söylenen bu şarkı, niye bugün etkiledi, işte o büyük bir birikim. Daha önce bu dizinin asıl amacının insanları yargılamaktan uzaklaşmak, optimizm ve kabulleniş konuları üzerinde durduğunu, vizyon ve mis...